Un novo decreto da Conselleria busca evitar a "estigmatización" deste alumnado.
El Mundo :: Comunidad Valenciana
«Cambio de paradigma» foi o que máis se repetiu onte na rolda de prensa en
Campanar para presentar o novo decreto de educación inclusiva, cuxa
aplicación está prevista para o próximo curso. En que se resume a nova
filosofía? En pasar da «estigmatización» dun estudante con diagnóstico á
«universalidade» da atención ao conxunto do alumnado, tal e como sintetizou o
conseller de Educación, Vicent Marzà, e concretou o director xeral
de Política Educativa, Jaume Fullana: «Que os alumnos non teñan que
saír do seu centro ordinario e de referencia por norma xeral».
Para iso, a principal novidade que achega o decreto é a definición de catro
niveles de actuación. O primeiro implica medidas de atención a todo o
alumnado atendendo á realidade específica de cada centro. O segundo apunta a
medidas inclusivas puntuais de atención a alumnos concretos, «sen necesidade de
requirir un diagnóstico», de maneira que para o terceiro nivel resérvanse as
medidas específicas para o alumnado con necesidades de apoio especializado. Por
último, o cuarto nivel xa supón a aplicación de medidas para o alumnado de
educación especial ou altas capacidades «de carácter extraordinario e con
resposta especializada».
A tese da Conselleria é que a día de hoxe estase atendendo a estudantes cun
nivel de especialización excesivo que, de recibir antes medidas de
atención xerais, non chegarían a esa situación. A isto súmase outra realidade:
a de o gran número de centros que diagnostica a máis alumnos con
necesidades educativas dos estritamente necesarios, xustamente para poder
optar a un especialista da Conselleria (un mestre de pedagoxía terapéutica, por
exemplo).
Así o admitiu o secretario autonómico de Educación, Miguel Adoitar,
quen avanzou que, en consecuencia, a idea da Conselleria pasa por acabar
simplificando todas as convocatorias ás que se presentan os centros para obter
recursos (educación compensatoria, programas de mellora da aprendizaxe e do
rendemento...). Si do que se trata é de derivar a menos alumnos aos niveis 3 e
4, os centros necesitarán máis docentes xeneralistas e non sempre
especialistas, para o que se pretende analizar centro a centro a súa necesidade
de recursos extra de maneira global. Por iso é polo que o decreto conceda unha
especial importancia a o plan de actuación para a mellora (PAM)
de cada centro, no que se baseou a Administración para repartir 2.000 docentes
extra aos colexios.
Ademais, o decreto contempla tamén formación específica para o
conxunto do persoal docente (e non só para os profesores de Educación
Especial), así como a creación de «equipos de orientación especializada» que
axuden aos titores a tratar situacións concretas (autismo, hiperactividade...).
Na reorganización de recursos inclúese tamén que os centros de Educación
Especial atendan aos centros da súa contorna ou que profesionais de ámbitos
diferentes ao educativo, como o sanitario, se coordinen cos centros.